Jak ugotować żabę?

Kiedyś , gdzieś, już nie pamiętam dokładnie – wyczytałam, że jeśli wrzuci się żabę do garnka z wrzątkiem – to żaba pod wpływem silnej adrenaliny wyskoczy.

Dlatego, żeby ugotować  żabę trzeba ją włożyć do garnka z zimną wodą i zacząć podgrzewać stopniowo. Wówczas żaba nie dozna nagłego szoku, nie zareaguje i po prostu się ugotuje.

Opowiadam tę historię czasem moim klientkom, żeby im uzmysłowić pewien, dość powszechny, mechanizm.

Chodzi o to, że jeśli coś dzieje się powoli, codziennie, to nawet  jeśli nasilenie tego wzrasta, my niejako przyzwyczajamy się do coraz silniejszego bodźca i przestajemy na niego reagować.

W ten sposób funkcjonuje wiele związków opartych na przemocy.

Początkowo są to drobne rzeczy: podniesiony głos, rzucona kąśliwa uwaga, potem już bardziej jawna zniewaga….

Kobieta się przyzwyczaja. Jeśli jeszcze partner nie pije, nie łajdaczy się, nie bije…to mówią jej: „czego Ty chcesz od niego?”.

Potem jej tłumaczą: „ och faceci tak mają”, „wybacz mu dla dobra dzieci”, „w końcu przeprosił i obiecał, że to ostatni raz”.

I kobieta nie mając wsparcia z zewnątrz zaczyna sama wątpić w swoje racje. Zaczyna wątpić w swoje odczucia, czasem myśli, że może przesadza, że inne mają gorzej.

Tak uczy się nie ufać sobie. Traci stopniowo poczucie własnej wartości.

W końcu pojawia się przemoc fizyczna.

 A ona bojąc się reakcji otoczenia ukrywa sińce, udaje, że upadła, uderzyła się.

No bo jak sobie z tym poradzić? Kiedy nic do tej poty się nie mówiło? Nie skarżyło się? Kto uwierzy?

Gorzej – czasem na zewnątrz tacy mężczyźni grają rolę przykładnych ojców rodziny i mężów. Wspaniałych przyjaciół, na których można liczyć. Pomocnych zięciów.

I jak postawić się całemu temu światu?

Zwłaszcza, jeśli po drodze zgubiło się samą siebie?

Dlatego tak ważne jest, żeby taka osoba mogła porozmawiać z kimś z zewnątrz i usłyszeć – to nie jest norma. Tak nie powinno się dziać. Nie powinnaś być tak traktowana.

Tak mało – a tak wiele jednocześnie.

Czasami te słowa – są jak mały kamyk powodujący lawinę.

Ale potrzeba kogoś, kto je wypowie.

Więc jeśli widzisz - mów.

Jeśli nie jesteś pewna tego co Ci się przytrafia - rozmawiaj z innymi, pytaj życzliwych Ci osób, albo tych zupełnie bezstronych.

Ale reaguj!

Nie daj się ugotwać!